Hanna de Mingo Dubla

Tak tak, ten wesoło spoglądający na Was maluszek to właśnie nasza córeczka Hania. Witamy na jej blogu! Hania urodziła się 3 listopada 2008 roku i jest naszą pierwszą pociechą. Hanusia jest mniejsza od innych dzieci w jej wieku, bo choruje na dysplazję diastroficzną – bardzo rzadką chorobę genetyczną. Na łamach tego bloga chcemy opisywać przygody małej Hani, dzielić się naszymi doświadczeniami i nawiązywać kontakty z rodzinami dzieci w podobnej sytuacji.

Sí, esta pequeñaja que os está mirando con tanta alegría es nuestra hija Hania. ¡Bienvenidos a su blog! Hania nació el 3 de noviembre del 2008 y por ahora no tiene hermanos. Hania es más pequeña que otros niños de su edad porque tiene displasia diastrófica – una rara enfermedad genética. En este blog queremos contar las aventuras de nuestra pequeña Hania, compartir experiencias y ponernos en contacto con familias en situación similar.

Yes, this baby looking at you so joyfully is our daughter Hania. Welcome to her blog! Hania was born on November 3, 2008 and for now she is our only child. Hania is smaller than other children of her age because she has diastrophic dysplasia – a rare genetic disorder. In this blog we want to describe the adventures of our little Hania, share our experiences and get in touch with families in a similar situation.

poniedziałek, 22 marca 2010

Pierwsze kroczki
Los primeros pasitos
The first steps

Hania zaczęła stawiać swoje pierwsze kroczki! Na razie tylko w lewo :)
Hania ha empezado con sus primeros pasitos! Por ahora sólo hacia la izquierda :)
Hania has started to give her first steps! For now only to the left :)

Moje małe stópki
Mis piececitos
My little feet


Ostatnio rodzice Guilherme z Brazylii pytali mnie o to, w jaki sposób były korygowane Hani stópki. Guilherme to Hani nowy kolega. Też urodził się z dysplazją diastroficzną. Jest malutkim (ma dopiero cztery miesiące) przeuroczym chłopczykiem, a na jego blogu możecie zobaczyć, jak cudownie się śmieje.

Hace poco, los padres de Guilherme de Brasil me preguntaron por el tratamiento de los piececitos de Hania. Guilherme es un nuevo amigo de Hania. También nació con displasia diastrófrica. Sólo tiene cuatro meses, es un encanto y en su blog podéis ver qué risa más bonita tiene.

Recently, the parents of Guilherme from Brasil asked me about Hania´s feet treatment. Guilherme is Hania’s new friend. He was also born with diastrophic dysplasia. He is a charming little (just four months old) baby and on his blog you can see him laughing wonderfully.



Hania urodziła się ze stopami zwróconymi do dołu i do środka, jest to tzw. stopa końsko-szpotawa. Jeszcze w szpitalu, na drugi dzień po urodzeniu ortopedzi założyli Hani gipsiki na obie nóżki, żeby skorygować ustawienie stópek. Jeden z tych gipsików (1) został nam na pamiątkę, bo Hania tuż po przyjeździe do domu, w nocy, jakoś zdołała wyciągnąć z niego nóżkę. Nazajutrz musieliśmy wracać do szpitala, żeby założyć nowy gips. Gipsiki były zmieniane co tydzień, bo przecież małe nóżki szybko rosły i trzeba było zmieniać pozycję ustawienia stóp. Poprawa była widoczna gołym okiem już po pierwszej zmianie. Hania nosiła te gipsiki przez miesiąc.



Hania nació con los pies torcidos hacia abajo y hacia dentro, el así llamado pie equinovaro. Todavía en el hospital, el segundo día de su vida, los traumatólogos le pusieron a Hania yesos en las dos piernecitas para corregir la posición de los pies. Uno de los yesos nos quedo de recuerdo (1) cuando Hania justo al llegar a casa, de alguna forma consiguió por la noche sacar la pierna de dentro. Al día siguiente tuvimos que volver al hospital a poner un nuevo yeso. Esos yesos se cambiaban cada semana porque los pequeños piececitos iban creciendo rápidamente y también se tenía que ir corrigiendo su posición. Ya después de la primera semana se notaba una mejora. Hania llevó los yesos durante un mes.

Hania was born with the feet turned down and inward, the so called club foot. When still in the hospital, on the second day of her life, the orthopedists put casts on Hania´s both legs to correct the position of her feet. We could keep one of the first casts (1) as a souvenir because as soon as we arrived home, at night Hania somehow managed to pull her leg out of it. So on the next day, we had to rush back to the hospital to have a new cast put on. Those casts were changed every week, as Hania’s little feet were growing fast and the correction also needed changing. Just after the first week there was a noticeable improvement. Hania wore the casts during one month.


Po miesiącu w gipsie Hanusi stópki wreszcie zasmakowały wolności. Przynajmniej częściowej, bo zamiast gipsików musieliśmy Hani zakładać specjalne buciki ortopedyczne (Dennis Brown), ale wreszcie można ją było pomiziać po stópkach i normalnie wykąpać :). Te pierwsze buciki (2) były na nią jeszcze o wiele za duże, ale że nie służyły do chodzenia, ani Hani, ani nam to nie przeszkadzało. Te buciki, a raczej buciorki, miały dalej korygować kąt ustawienia i pozycję stopy. Hania nosiła je przez trzy miesiące dzień i noc, z przerwami na ćwiczenia i na kąpiel. Po trzech miesiącach poprawa była na tyle dobra, że w ciągu dnia Hania nie musiała już nosić tych butów.

Después de un mes con los yesos, los piececitos de Hania por fin respiraron un poco de libertad. Sólo un poco, porque en lugar de los yesos le tuvimos que poner a Hania unas botitas ortopédicas (Dennis Brown), pero por fin pudimos hacerle cosquillitas en los pies y bañarla de una forma normal :). Las primeras botitas (2) le iban muy grandes, pero como no servían para caminar, eso no parecía importarle ni a Hania ni a nosotros. Esas botitas, o más bien botorras, tenían que seguir corrigiendo el ángulo y la posición del pie. Hania las llevaba día y noche durante tres meses, con pequeños descansos para ejercicios y para el baño. Al cabo de tres meses la mejora era tal, que Hania podía descansar de las botas durante el día y las llevaba sólo de noche.

After one month with the casts, Hania’s feet could finally feel some freedom. Just some, because from then on Hania had to wear special orthopedic shoes (Dennis Brown), at least finally we could tickle her feet and bath her normally :). Those first shoes (2) where huge for her, but as they were not for walking, neither Hania nor us bothered. The shoes, or rather boots, were to keep correcting the angle and the position of Hania’s feet. She was wearing them day and night, during three months, with some breaks for exercise and for the bath time. After those three months, the improvement was good enough to put the shoes on only for the nights.



Buciki miały z tyłu dziurki, żebyśmy mogli podejrzeć, czy dobrze je założyliśmy, czyli czy stópka dotyka podeszwy buta.

Las botitas tenían unos agujeros en la parte trasera para que viésemos si estaban bien puestas, o sea si el pie tocaba la suela del zapato.

The shoes had holes in the back part so that we could see if we put them correctly and if the foot was touching the shoe sole.



Kiedy Hania wyrosła ze swoich pierwszych buciorków, dostała następne (3), których używa teraz. Zakładamy je tylko na noc. Nie mają one już dziurek z tyłu i mają na celu zapobiegać skręcaniu się stópek do środka. Dlatego też są to buciki z tzw. odwróconą podeszwą, czyli tak jakby w lewym buciku była prawa podeszwa i na odwrót.

Cuando las primeras botitas se le hicieron pequeñas, Hania recibió unas nuevas (3), que sigue utilizando ahora. Sólo las ponemos de noche. No tienen agujeros en la parte trasera y tienen que prevenir que los pies de Hania se tuerzan hacia dentro. Son botas de “suela invertida” y es como si la izquierda tuviera la suela derecha y viceversa.

When Hania grew out of her first boots, she got new ones (3), which she keeps on using till now. We only put them on at night. They don’t have holes in the back and their main objective is to keep Hania’s feet from turning inwards. That is why they are “inverted sole” shoes so it is as if the left shoe had the right sole and vice versa.





Na szczęście Hania nie potrzebowała zabiegu tenotomii (nacięcia ścięgien Achillesa), gdyż korekcja ortopedyczna okazała się w jej przypadku wystarczająca. Teraz Hania już stoi z podparciem i zaczyna stawiać swoje pierwsze nieporadne kroczki przy meblach. Stanie wychodzi jej równie dobrze w bucikach, jak na boso, a do chodzenia zakładamy zwykłe dziecięce buciki na twardej podeszwie, w najmniejszym dostępnym rozmiarze czyli 17.

Afortunadamente, Hania no necesitó la tenotomía (alargamiento de los tendones de Aquiles) porque los métodos ortopédicos fueron en su caso suficientes. Ahora Hania ya se aguanta de pie apoyada y empieza a dar sus primeros desmañados pasitos cogiéndose a los muebles. Se pone de pie igual de bien descalza que con botitas, y para sus caminatas le ponemos unos zapatos infantiles normales, de suela dura, del tamaño más pequeño que encontramos, que es el 17.

Fortunately, Hania did not need the tenotomy (Achilles tendon release), as the orthopedic correction was in her case enough. Now, Hania is already standing with support and starts to give her first clumsy steps grabbing onto the furniture. She stands both with shoes and barefoot and for walking she wears normal baby shoes with hard sole, the smallest size available, which in Europe is 17.

piątek, 5 marca 2010

Karnawał w Hiszpanii
Carnaval en España
Carnaval in Spain



Nasz mały motylek. Nuestra pequeña mariposita. Our little butterfly.


Ale było fajnie!!! ¡¡¡Nos lo pasamos tan bien!!! It was such fun!!!



A to Comparsa, czyli dzień wojny cukierkowej, chyba najfajniejsze święto w Vilanovie – cały dzień gra muzyka i wszyscy rzucają się cukierkami, a powietrze słodko pachnie.

El día de la Comparsa: la guerra de los caramelos, una de las fiestas más chulas de Vilanova. Todo el día suena con música y dulcemente huele a caramelo, porque todos se tiran caramelos.

That is Comparsa, the candy war day, one of the nicest fiestas de Vilanova. You can hear the music all day long and smell the sweetness in the air as everybody throws candies at each other.

poniedziałek, 1 lutego 2010

Jeżdżę na pupie! Dando saltitos con el culito! Scooting around!




Już od jakiegoś tygodnia Hania postanowiła się uniezależnić i teraz jeździ po całym domu na pupie odkrywając różne ciekawe zakamarki. Technika jazdy podlega ciągłym udoskonaleniom, więc z dnia na dzień Haneczka porusza się coraz zwinniej i szybciej!

Desde hace más o menos una semana Hania se ha independizado y ahora va dando saltitos con el culo por toda la casa, explorando por todos los rincones. Su técnica es cada vez más perfecta, así que cada día Hania se mueve con más agilidad y más rápido!

For about a week now, Hania has been enjoying her independence and she scoots around the house exploring all the fascinating places. Her technique improves every day, so Hania from one day to another can move with more agility and faster!



Hania też już stoi z podparciem. Bardzo lubi tak sobie postać, ale też dosyć szybko się męczy i wtedy kuca, albo od razu siada.

Hania también ya se aguanta de pie apoyada en algo. Le gusta mucho estar de pie, aunque se cansa bastante pronto y entonces se pone de cuquillas o directamente se sienta.

Hania can also already stand with some support. She really enjoys standing but she gets tired of it quite easily and then she crouches or just sits down.

piątek, 20 listopada 2009

Sto lat! Sto lat!
¡Cumpleaños feliz!
Happy birthday!





Nasza mała Haneczka ma już roczek!

¡Nuestra pequeña Hania ya tiene un añito!

Our little Hania is already one year old!






Na imprezę do Hani przyszła jej najlepsza przyjaciółka Lia. Dziewczyny bawiły się znakomicie, a tort, oczywiście z chrupkami :), zrobił na nich duże wrażenie.

A la fiesta de Hania vino su mejor amiga, Lia. Las chicas se lo pasaron bomba y la tarta de cumpleaños, que por supuesto llevaba ganchitos de maíz :), les impresionó mucho.

Hania´s best friend Lia came to the birthday party. The girls had a really great time and just loved the cake, of course with corn snacks on it :).




Nie obyło się bez tańców... Hubo baile… There was dancing…




…i fajerwerków! …y fuegos artificiales! …and fireworks!

wtorek, 27 października 2009

Wyginam śmiało ciało
Yo quiero marcha, marcha
I like to move it

Tak! Przez ostanie kilka dni Hanusia nauczyła się wreszcie czołgać! Na razie nie jest jeszcze długodystansowcem, ale potrafi już dojść do ulubionej zabawki, a co ważniejsze sama chętnie przekręca się na brzuszek, czego wcześniej w ogóle nie chciała robić, a leżenia na brzuchu nie znosiła. Teraz bardzo ładnie się bawi raz na brzuszku, raz na pleckach, tylko do siadania potrzebuje jeszcze odrobinę pomocy. Aha, no i okazało się, że kukurydziane chrupki są niezastąpione i nie ma dla Hani lepszej motywacji. A zatem jutro idziemy na fizjoterapię z paczką chrupek :)!


¡Sí! ¡Durante estos últimos días Hania aprendió a arrastrarse! Por ahora no es todavía un corredor de fondo, pero ya sabe alcanzar su juguete favorito y, lo que es más importante, se da la vuelta para estar bocabajo ella solita y contenta. Antes no lo quería hacer nunca y odiaba estar tumbada en su barriguita. Ahora le gusta jugar una vez bocarriba una vez bocabajo y sólo para sentarse necesita todavía un poco de ayuda. Aha, y resulta que los ganchitos de maíz son imprescindibles y para Hania no hay una motivación mejor. Así que mañana vamos a la fisioterapia con una bolsa de ganchitos :)!

Yes! During the last few days Hania learned how to crawl! For now she is not a long distance runner yet, but she can reach her favourite toy, and what’s even more important, she finally turns around to lie on her belly. She didn’t want to do it at all before and she hated lying on her belly. Now she likes to play turning around from her back to her belly and only to sit up she still needs a little help. Oh, and it turned out that corn snacks are just the best and there is no better motivation for Hania. So, tomorrow we go to the PT with a bag of corn snacks :)!

poniedziałek, 26 października 2009

For whatever we lose (like a you or a me)
it's always ourselves we find in the sea
e. e. cummings



Ufff jak ten czas leci! Sporo czasu nas nie było i też sporo się zdarzyło. Lato w Hiszpanii było upalne, więc uciekaliśmy do wody, żeby jakoś przetrwać. Zresztą jeszcze tydzień temu kąpaliśmy się w morzu. To nasza plaża w Vilanovie. Hania uwielbia morskie kąpiele – w ogóle uwielbia wodę.

¡El tiempo pasa volando! Ha pasado un buen rato sin noticias nuestras, pero tenemos muchas cosas que contar. El verano en España ha sido muy caluroso, así que nos metíamos en el agua para sobrevivir. Todavía hace una semana nos bañábamos en el mar. Es nuestra playa de Vilanova. A Hania le encanta chapotear en el mar, le encanta el agua.

The time runs so fast! It´s been quite a while since our last post and we have plenty of things to share with you. The summer in Spain has been really hot, so we used to jump into the water in order to survive. Even last week we were still swimming in the sea. That´s our beach in Vilanova. Hania loves bathing in the sea – she enjoys water so much!

Ahoj! Ahoy there! ¡Ah del barco!

A fale kołyszą nas do snu... ¡Qué bien que se duerme con el vaivén de las olas! Sleeping on the waves...


Wielki błękit! ¡El gran azul! The Big Blue!