Hanna de Mingo Dubla

Tak tak, ten wesoło spoglądający na Was maluszek to właśnie nasza córeczka Hania. Witamy na jej blogu! Hania urodziła się 3 listopada 2008 roku i jest naszą pierwszą pociechą. Hanusia jest mniejsza od innych dzieci w jej wieku, bo choruje na dysplazję diastroficzną – bardzo rzadką chorobę genetyczną. Na łamach tego bloga chcemy opisywać przygody małej Hani, dzielić się naszymi doświadczeniami i nawiązywać kontakty z rodzinami dzieci w podobnej sytuacji.

Sí, esta pequeñaja que os está mirando con tanta alegría es nuestra hija Hania. ¡Bienvenidos a su blog! Hania nació el 3 de noviembre del 2008 y por ahora no tiene hermanos. Hania es más pequeña que otros niños de su edad porque tiene displasia diastrófica – una rara enfermedad genética. En este blog queremos contar las aventuras de nuestra pequeña Hania, compartir experiencias y ponernos en contacto con familias en situación similar.

Yes, this baby looking at you so joyfully is our daughter Hania. Welcome to her blog! Hania was born on November 3, 2008 and for now she is our only child. Hania is smaller than other children of her age because she has diastrophic dysplasia – a rare genetic disorder. In this blog we want to describe the adventures of our little Hania, share our experiences and get in touch with families in a similar situation.

wtorek, 27 października 2009

Wyginam śmiało ciało
Yo quiero marcha, marcha
I like to move it

Tak! Przez ostanie kilka dni Hanusia nauczyła się wreszcie czołgać! Na razie nie jest jeszcze długodystansowcem, ale potrafi już dojść do ulubionej zabawki, a co ważniejsze sama chętnie przekręca się na brzuszek, czego wcześniej w ogóle nie chciała robić, a leżenia na brzuchu nie znosiła. Teraz bardzo ładnie się bawi raz na brzuszku, raz na pleckach, tylko do siadania potrzebuje jeszcze odrobinę pomocy. Aha, no i okazało się, że kukurydziane chrupki są niezastąpione i nie ma dla Hani lepszej motywacji. A zatem jutro idziemy na fizjoterapię z paczką chrupek :)!


¡Sí! ¡Durante estos últimos días Hania aprendió a arrastrarse! Por ahora no es todavía un corredor de fondo, pero ya sabe alcanzar su juguete favorito y, lo que es más importante, se da la vuelta para estar bocabajo ella solita y contenta. Antes no lo quería hacer nunca y odiaba estar tumbada en su barriguita. Ahora le gusta jugar una vez bocarriba una vez bocabajo y sólo para sentarse necesita todavía un poco de ayuda. Aha, y resulta que los ganchitos de maíz son imprescindibles y para Hania no hay una motivación mejor. Así que mañana vamos a la fisioterapia con una bolsa de ganchitos :)!

Yes! During the last few days Hania learned how to crawl! For now she is not a long distance runner yet, but she can reach her favourite toy, and what’s even more important, she finally turns around to lie on her belly. She didn’t want to do it at all before and she hated lying on her belly. Now she likes to play turning around from her back to her belly and only to sit up she still needs a little help. Oh, and it turned out that corn snacks are just the best and there is no better motivation for Hania. So, tomorrow we go to the PT with a bag of corn snacks :)!

1 komentarz:

  1. to wspaniale ze Hania robi takie postepy! Amelia jest wlasnie na etapie nie-znoszenia pozycji brzusznej. Dzieki za pomysl z chrupkami, to chyba takze pomoze Amelce. Poki co jak tylko widzi fizykoterapeutke to krzyczy w nieboglosy!

    OdpowiedzUsuń